Zasada działania napędu CD-ROM i DVD-ROM

Ze względu na podobną budowę, napęd CD-ROM w zasadzie swojego działania niczym nie różni się od napędu DVD-ROM.
Zarówno w pierwszym jak i drugim czytniku dysków optycznych laserowa dioda emituje w kierunku lustra wiązkę światła. Na komendę mikroprocesora siłownik odpowiednio przesuwając lustro ustawia wiązkę lasera na odpowiedniej ścieżce. Gdy promień Odbite od powierzchni dysku światło skupia się w pierwszej soczewce znajdującej się pod dyskiem, odbija się od lustra i kieruje w stronę pryzmatu. Pryzmat kieruje powracającą wiązkę lasera do kolejnej soczewki skupiającej. Ostatnia z soczewek kieruje promień lasera do fotodetektora, który przekształca światło w impulsy elektryczne. Nadchodzące impulsy elektryczne są rozkodowywane przez mikroprocesor i wysyłane w charakterze danych do komputera. Cała sytuacja wygląda inaczej, gdy promień laserowy natrafi na zagłębienie w płycie (tzw. Pit, czyli dół). Zagłębienie to powoduje odbicie strumienia świetlnego w innym kierunku, w związku z czym nie trafia on do fotodiody i prądu nie ma.

Techniki odczytu płyt CD i DVD

Obecnie wyróżniamy trzy podstawowe techniki odczytu dysków optycznych:

• CLV (ang. Constant Linear Velocity) – stała prędkość liniowa – napęd CD-ROM obraca dysk ze zmienną prędkością, zależną od położenia głowicy optycznej , co pozwala na odczytanie danych ze stałą prędkością (ok. 1,3 metra ścieżki na sekundę).
• CAV (ang. Constant Angular Velocity) – stała prędkość obrotowa – metoda ta nie pociąga za sobą konieczności zmiany prędkości obrotowej więc ma zasadniczą wadę – dane ze środka płyty czytane są dużo wolniej niż na jej zewnętrznych brzegach.
• PACV (ang. Partia CAV) – częściowo stała prędkość obrotowa – jest to połączenie dwóch poprzednich technik. Polega ona na tym, że do pewnego miejsca na dysku (zazwyczaj do około pierwszych 40% dysku) użyta jest technika CAV, następnie napęd przestawia się na stałą prędkość liniową CLV.